Het blijven opmerkelijke tijden. Tussen de naschokken van de diverse crises (meervoud) gebeurt er van alles: een gevallen kabinet, gemeenteraadsverkiezingen met flinke verschuivingen en diverse politieke boegbeelden die het zinkende schip verlaten. Hun kiesadvies: de thuissituatie: vrouwen en kinderen eerst. Niets op tegen eigenlijk. Die keuze bewijst de bindingskracht van nestgeur. Dat intussen een (ex)minister van Landbouw zich leent voor een glossy magazine over het fijne buitenleven in ons land, de Gerda, voegt daar een flinke vleug mestgeur aan toe. Helaas vinden haar politieke nestgenoten dat er een ongewenst luchtje aan zit. Dat er ronduit een rioollucht hangt rond de jarenlange praktijken in katholieke jongensinternaten is een hoofdstuk apart. De oproep 'Laat de kinderen tot mij komen', krijgt een nare bijsmaak.
Maar, laten we het luchtig houden.
In eigen nest gebeurt ook een en ander: dochter slaagt voor de theorie van het rijexamen, opa bereikt de 80, oma viert haar 77e geboortedag, en de jongste zoon is sinds vandaag ook een jaartje minder jong.
Bovendien bereikt mijn harige vriendin Noah, onze Leonberger, haar 5e verjaardag! Reden voor een verjaardagsbezoekje van haar 13-ling (!)zusje Ninoe (N-nest, 2005) en moeder Kayra. Gezellig gepiep en gegrom over en weer, met drie volwassen Leonbergers heb je dan wel 160 kilo hond over de vloer. Feest! Met een fijne kluif als cadeau. Hoe dat er uitziet in de woonkamer kun je zien op You Tube.Geïnspireerd door de populariteit van de personal glossy, maakte ik een parodiërend opzetje voor een glossy rond Noah: De NOAH. Het bij wijze van grapje rondgemailde cover-ontwerp levert leuke reacties op, onder andere van buurman Gerard, twee deuren Zuidwaarts. Hij doet er een schepje bovenop met professioneel coverontwerp voor De NOAH! Dat wil ik u niet onthouden! Misschien moeten we er wel een 'echte' online glossy van maken, de NOAH als E-glossy. Ik heb de domeinnaam alvast maar geregistreerd: www.noahmagazine.nl
De NOAH is dan een digitaal magazine, met verhalen voor én door de ‘pets’ zelf: de huisdieren aan het woord. En zij kunnen natuurlijk heel goed vertellen over het leven (= en het gedoe) van hun baasjes.
Ik zie de artikelkoppen al voor me: ‘Beestenboel op de Gandhiweg’. ‘Blogboek van een achterdeurpoes’, ‘Het baasje de baas’, Dat soort verhaaltjes, een mix van nieuwtjes, persoonlijk geblaf en gespin, geruchten en subtiel geroddel. En veel foto’s natuurlijk. Als ik zie hoeveel honden hun baasjes dagelijks uitlaten in het park, moet daar toch een redelijke doelgroep voor zijn. Laat uw interesse weten!
Organiseer ik alvast een redactievergadering (met de buurman?) :)
(wordt vervolgd ?)
