BodyScan 2010

Welkom in 2010! Het nieuwe jaar is alweer meer dan 14 uur oud. Het Weense nieuwjaarsconcert zit er op. En intussen is de zwaarste fase van de SCK (Supermarkt Champagne Kater) gepasseerd. De zelfgebakken bollen en flappen smaken in elk geval weer. Tijd voor een nieuwe blog!

De trigger voor deze eerste blog in ‘twintig-tien’ is een poll (enquête) op Linked-in, over de Bodyscan apparatuur op Schiphol. Om te peilen of we vóór of tegen zijn, of we het nodig vinden of onzin.

De inzet van de  bodyscan is actueel na de bijna-aanslag tijdens een vlucht vanuit Amsterdam naar Detroit. Een passagier had explosief materiaal verstopt in zijn slip. (De grap ‘slipgevaar’ mag u zien als oliebollen-bonus.) Door technisch geklungel – en door kordaat optreden van een medepassagier - mislukte de boze opzet.

Het incident bracht de al jaren durende discussie over de inzet van de Bodyscanner in een stroomversnelling. Voor de beeldvorming: Bodyscanner is geen nieuw beroep, al klinkt het wel zo - wat doet u? ik ben bodyscanner. Maar terzijde.

Het gaat om een fotohokje waar je als passagier in gaat staan, hands up, waarbij dure apparatuur dwars door je kleding heen ‘kijkt’ en je in al je digitale blote glorie zichtbaar bent voor het oog van de camera. Naast de al dan niet geslaagde vormgeving van ieders individuele body, laat de scan vooral ook zien of ‘somebody’ verder nog iets om het naakte lijf heeft, explosief materiaal bijvoorbeeld, in of rond het kruis verstopt.

De discussie hing al jaren op de privacy-vraag: mag je reizigers tot op de naakte huid begluren? Is dat geen aantasting van de persoonlijke privacy, zoals tegenstanders zeggen. Tja, aantasting van persoonlijke privacy? Dat geldt natuurlijk ook, en veel dramatischer, voor de 300 body’s die in één klap in een chaotische legpuzzel veranderen als een ongescande medebody zichzelf op 10 km hoogte laat ontploffen. De puinhoop die dat oplevert – ook emotioneel - scan je achteraf niet meer ongedaan. Dus wat weegt zwaarder?

Terzijde: de vraag of hier misschien sprake is van slimme lobby-marketing waarbij de mislukte aanslag in scène is gezet, hoort u mij niet hardop denken. Maar het kwam de voorstanders wel goed uit en de positieve besluitvorming is een feit. Terecht trouwens, niet de truc, maar het besluit. Ik heb voorgestemd omdat ik - en met mij de meerderheid - veiligheid belangrijker vind. En omdat ik niets te verbergen heb, behalve mijn aangeboren neiging om zinnen en woorden te scannen op extra inhoud, diepere betekenissen en creatieve kruisverbanden.

Zo kon ik het niet laten om de Bodyscan Poll te voorzien van een associatieve reactie met diepte-psychologische connotaties rond rudimentaire primaire instincten. (Leuke zin voor het nieuwe Groot Dictee van de Nederlandse Taal, maar dit terzijde.)

Dit schreef ik als reactie:

‘Is het niet zo dat iedereen elke dag bezig is met het uitvoeren van bodyscans? Immers,  bij elke ontmoeting ‘scannen’ we elkaar onbewust op de kansen en mogelijkheden van een genetisch partnerschap, gedreven door de primaire voortplantingsdrift. Dit onderbewuste bodyscannen leidt regelmatig ook tot bewuste gedachten. Zoals “Dat lijkt me een aardige body, die zou ik wel eens nader willen scannen!”

Lijkt me sterk dat ik daar de enige in ben. Toch eens op letten in dit nieuwe jaar...

Ook stemmen op de poll? Dat kan hier.
Tip: als je klikt op de foto, vergroot het beeld.Op eigen risico :)