Moederdag gedachte 2010

Een beetje moeder zegt: “Voor mij hoeft het niet zo nodig, moederdag. Het is pure commercie, geldklopperij.” En een beetje kind zou er voor moeten zorgen dat het voor ma elke dag aanvoelt als moederdag. Clichés, en de waarheid ligt in het midden. Natuurlijk is moederdag een commercieel complot, gericht op extra omzet door in te spelen op primaire sentimenten. Zoals schuldgevoel: ‘Besteden we wel genoeg aandacht aan ma? (Waar woont ze ook al weer?’)
Maar tegelijkertijd dient Moederdag het goede doel: om die dagelijks hard werkende multifunctionele ZZP-er eens in het zonnetje te zetten, om op de juiste economisch-emotionele waarde te schatten, en die is hoog. Voor de duidelijkheid: ZZP-er = Zeer Zachtaardige PrimaDonna van het modale huishouden. Multifunctioneel, want zij heeft vele disciplines in huis. Een greep: interieurverzorgster – hoofd inkoop - voedingsdeskundige / kokkin - sanitair manager - vakantieplanner - minnares - BHV/EHBO-er - hoofd financiële administratie - en vaak ook nog parttime kostwinster. De opsomming is vast niet compleet, maar geeft een indruk. Het is goed om het eens op het netvlies te hebben, desnoods via een commercieel getinte moederdag.
‘Voor mij hoeft het niet zo nodig.’ Nee, maar intussen vinden moeders het wel leuk, die aandacht en cadeautjes. Uit onderzoek blijkt dat het vooral de kleinere, persoonlijke cadeautjes te zijn, die het hart raken. Zoals de tekening van het nog kleine kind. Sterker nog, ook als groter kind kun je ouders blij maken met een tekening voor moederdag of vaderdag. Zo heb ik vorig jaar als zoon (55) een tekening gemaakt voor mijn vader (80) voor vaderdag. Een soort zeezicht: boot, meeuwen, horizon, water. En daarop met grote hanenpoten: ‘Voor Papa!’ Hij zou hem inlijsten…

Moederdag 2010 kreeg dit jaar op diverse manieren invulling. Op de koffie bij mijn moeder (oma &opa) met een bloemetje en een fotovergroting van een familietafereel, en een fijn luchtje. Waarvan zij verpakking minstens zo mooi vond; het zou het goed doen als design hoofdversiering: het stond haar goed.

Ook thuis was het moederdag. Onze eigen ZZP-er werd in de bloemetjes gezet met twee fuchsia’s, een goed gevuld bon-bon hart, een doos ‘niet goed maar wel lekker’ drop en een veldboeket uit de polderweilanden, vers geplukt tijdens het uitlaten van de honden. (Het jaarlijks terugkerende dilemma voor partners: zij is niet je moeder, maar wel de moeder van je kinderen, dus eh, bloemetje’

Voor onze hond Noah, tot slot, was het ook moederdag. Haar biologische moeder Kayra logeert toevallig bij ons. Mooi om te zien hoe sterk natuurlijke banden zijn, de gedeelde genen en ingeprente nestgeur. Dochter Noah zoekt voortdurend de aandacht van moeders; maar Kayra (ook al oma) is na de eerste enthousiaste begroeting gesteld op rust. En als Noah dan toch aanhoudt, waarschuwt zij met diep gegrom en een straffe blaf. Waarbij Kayra haar lippen optrekt en Noah haar indrukwekkende bijtgereedschap laat zien. Alsof ze blaffen wil: ‘Moederdag? Dat hoeft voor mij niet zo nodig!” En zij meent het wel.


Noot: als je foto’s aanklikt kun je schermvullend zien.